12/1/17

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ προς τον Κόπτη Πατριάρχη Θεόδωρο Β΄ με αφορμή την επίσκεψή του στην Ελλάδα

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΑ Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

κολουθε πιστολή τήν ποίαν πέστειλε Σεβ. Μητροπολίτης Πειραις κ. Σεραφείμ στόν Κόπτη Πατριάρχη Θεόδωρο τόν Β΄ μέ φορμή τήν πίσημη πίσκεψι Του στήν λλάδα, πού μετεφράσθη ες τήν κοπτικήν καί ραβικήν γλσσαν.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
᾿Αριθμ. πρωτ. 15
᾿Εν Πειραιε τ 9 ανουαρίου 2017
Τ κλαμπροτάτω κ. Θεοδώρ Β΄, (Tawadros II)
ρχηγ τς Κοπτικς Κοινότητος
Ες Κάϊρον Αγύπτου
κλαμπρότατε,
Μετά το προσήκοντος σεβασμο καί ελικρινος γάπης,
Σς ποστέλλουμε τήν παρούσα πισκοπική πιστολή μας, σκοπός τς ποας δέν προέρχεται πό κανένα λλο διοτελές κίνητρο, παρά μόνο πό καθαρή, δολη καί νιδιοτελ χριστιανική γάπη, πό χριστιανικό καθκον, πό ντολή πιβεβλημένη πό τον Σωτρα μας Χριστό, ποος «πάντας νθρώπους θέλει σωθναι καί ες πίγνωσιν ληθείας λθεν»[1], καί τέλος πό θερμή καί σφοδρή πιθυμία γιά τήν σωτηρία Σας. Γι’αυτό θεωρομε καθκον μας ερό καί πιβεβλημένο, ς σχατο μέλος το Παναγίου καί Παναχράντου Σώματος το Χριστο καί δή ς ρθόδοξος πίσκοπος, ποος παγόμαστε τόσο στήν ερά Σύνοδο τς γιωτάτης καί Ατοκεφάλου κκλησίας τς λλάδος, ποία εναι νωτάτη κκλησιαστική μας ρχή, σο καί στήν καθόλου καί διαίρετο Μία, γία, Καθολική καί ποστολική ρθόδοξο κκλησία, νά φροντίσουμε παντί σθένει νά Σς παναφέρουμε στήν Μητέρα Καθολική ρθόδοξο κκλησία, πό τήν ποα ποχωρήσατε καί ποκοπήκατε, ργο τό ποο λπίζουμε, συνεργούσης τς κτίστου Θείας Χάριτος το Κυρίου, νά κατορθωθε. Τό ερό ατό χρέος τς πιστροφς τν αρετικν στήν ρθόδοξη κκλησία χει βεβαίως εροκανονικό ρεισμα καί βάση καί στηρίζεται στούς 131ο, 132ο καί 133ο ερούς Κανόνες τς ν Καρθαγέν Τοπικς Συνόδου (418 419 μ.Χ.)[2].
νας πιπρόσθετος λόγος, πού ναδεικνύει τήν πικαιρότητα καί τήν σημαντικότητα τς παρούσης πισκοπικς πιστολς μας, εναι τά τεκταινόμενα στα πλαίσια τς συγχρόνου αρετικς οκουμενι(στι)κς κινήσεως μέ τούς οκουμενι(στι)κούς θεολογικούς διμερες διαλόγους μεταξύ ρθοδόξων καί Μονοφυσιτν, που ο κπρόσωποι πό πλευρς ρθοδόξου κκλησίας, μφορούμενοι δυστυχς πό τό παναιρετικό πνεμα το διαχριστιανικο καί διαθρησκειακο συγκρητιστικο Οκουμενισμο, καί μεταχειριζόμενοι τήν πάτη τς ψευδος οκουμενιστικς γάπης νευ τς ληθείας καί τς νότητος ν τ ρθοδόξ πίστει, φενακίζουν, ξαπατον καί κοροϊδεύουν μς, κλαμπρότατε, σχυριζόμενοι τι Μονοφυσιτισμός εναι δθεν «δελφή κκλησία», μέ γκυρα μυστήρια, βάπτισμα, ερωσύνη καί Χάρι, τι μες, ρχηγός τς αρετικς μονοφυσιτικς Κοπτικς Κοινότητος, εστε κανονικός πίσκοπος καί διάδοχος το ποστόλου Μάρκου, θεωρίες παντελς γνωστες, μαρτύρητες, βάσιμες στήν ν γένει Παράδοση τς Καθολικς ρθοδόξου κκλησίας, ο ποες ποτελον ξεκάθαρη βλασφημία πρός τό Πανάγιον Πνεμα καί ναδεικνύουν τήν θεολογική κτροπή μν. Τρανή πόδειξη τς ξαπατήσεως μν κ μέρους τν ρθοδόξων Οκουμενιστν εναι τι, ν ποδίδουν τίτλους κκλησιαστικότητας ες μς, τούς πρόδηλα κακοδόξους αρετικούς, δέν τολμον, συνεπες πρός τίς διακηρύξεις τους, τήν μαζί Σας μυστηριακή διακοινωνία, γιατί γνωρίζουν τι πό κείνη τήν στιγμή θά πωλέσουν μεσα τήν κκλησιαστική τους διότητα. Ατό δέν ποτελε τήν πλέον κραυγαλέα πόδειξη τς κακοδοξίας το Οκουμενισμο; ν πράγματι πιστεύουν τίς παράδεκτες καί προκλητικές τους διακηρύξεις, ς τό τολμήσουν, λοιπόν, γιατί λλιώς ποδεικνύουν μέ τήν στάση τους ατή τήν νυπαρξία τν τίτλων κκλησιαστικότητος, πού ποδίδουν σ’ σς, τούς ψευδεπισκόπους τν κακοδόξων.
Εθύς ξ ρχς θά πρέπει νά διευκρινισθε τι τά σα θά λεχθον στή συνέχεια, γράφονται μέ πόνο καρδίας καί χι πό κάποια προσωπική μπάθεια καί μίσος πρός τό σεβαστό πρόσωπό Σας. Σκοπός μας δέν εναι νά θιγε τό πρόσωπό Σας, λλά νά ποκαλύψει, στηλιτεύσει, λέγξει καί νασκευάσει πλανεμένες καί αρετικές πόψεις, θεωρίες, πράξεις καί νέργειές Σας. Βασικός κανόνας μας εναι τι πρέπει νά γαπμε τά πρόσωπα τν αρετικν, λλά νά λέγχουμε καί νά ποστρεφόμαστε τήν πλάνη καί τήν αρεσή τους. Μοναδικό νδιαφέρον μας εναι γία ρθοδοξία μας, μόνο μέσα στήν ποα χει νθρωπος σωτηρία. Πάντοτε προσευχόμαστε πως Κύριος μν ησος Χριστός πισυναγάγη μς, τόν πεπλανημένο ρχηγό τς Κοπτικς Κοινότητος καί τούς Κόπτες, διά τς μετανοίας καί τς ποκηρύξεως τς πλάνης καί αρέσεως μν, στήν Μία, γία, Καθολική καί ποστολική, ρθόδοξη κκλησία.       
πικοινωνοντες, λοιπόν, μεθ’ μν, διά το παρόντος πισκοπικο γράμματος, πιθυμομε νά Σς καταστήσουμε γνωστό τι, μετέρα λαχιστότης, παρ’τι τυγχάνει μέλος τς Διαρκος ερς Συνόδου τς κκλησίας τς λλάδος τς τρεχούσης περιόδου, ταν ποσα κατά τήν πίσημη ποδοχή τς μετέρας κλαμπρότητος στήν ερά Σύνοδο τς καθ’μς κκλησίας, πού πραγματοποιήθηκε περίπου πρό μηνός, στίς 9-12-2016[3], χι βεβαίως γιά λόγους προσωπικούς, λλά γιά λόγους καθαρά θεολογικούς, δογματικούς καί σωτηριολογικούς.  
κραδάντως πιστεύουμε τι, κατά τήν γιογραφική, εροκανονική καί γιοπατερική διαχρονική ερά Παράδοση καί τήν λάνθαστη συνείδηση το πληρώματος τς Καθολικς ρθοδόξου νατολικς κκλησίας, Μονοφυσιτισμός, το ποίου γεστε, κλαμπρότατε, δέν εναι «κκλησία», λλά θρησκευτική κοινότης, αρετική παρασυναγωγή, αρεσις, ναίρεσις, καθαίρεσις καί πλήρης διαστροφή τς ληθείας, δηλ. το δίου το Θεανθρώπου Χριστο. ρνούμαστε κάθε νοματοδοσία τν αρέσεων, μεταξύ τν ποίων καί τήν δική σας αρεση το Μονοφυσιτισμο, ς κκλησιν. παραπάνω ρος, κλαμπρότατε, εναι ντιφατικός καί παράδεκτος, διότι, ν μιλομε περί κκλησίας, ατή δέν μπορε νά εναι τερόδοξος, καί, ν μιλομε περί τεροδόξου, ατή δέν μπορε νά εναι κκλησία, μέ τήν θεολογική ννοια το ρου. ρισμός τς κκλησίας μς δίδεται πό τόν διο τόν Δομήτορά Της, μέ τό ψευδέστατο στόμα Του, τόν ορανοβάμονα θεο Παλο, ποος στήν πρός φεσίους πιστολή Του (1, 17-23) μς ποκαλύπτει τι : «να Θες το Κυρου μν ησο Χριστο, πατρ τς δξης, δη μν πνεμα σοφας κα ποκαλψεως ν πιγνσει ατο, πεφωτισμνους τος φθαλμος τς καρδας μν, ες τ εδναι μς τς στιν λπς τς κλσεως ατο, κα τς πλοτος τς δξης τς κληρονομας ατο ν τος γοις, κα τ τ περβλλον μγεθος τς δυνμεως ατο ες μς τος πιστεοντας κατ τν νργειαν το κρτους τς σχος ατο, ν νργησεν ν τ Χριστ γερας ατν κ νεκρν, κα κθισεν ν δεξι ατο ν τος πουρανοις περνω πσης ρχς κα ξουσας κα δυνμεως κα κυριτητος κα παντς νματος νομαζομνου ο μνον ν τ αἰῶνι τοτ, λλ κα ν τ μλλοντι· κα πντα πταξεν π τος πδας ατο, κα ατν δωκε κεφαλν πρ πντα τ κκλησ, τις στ τ σμα ατο, τ πλρωμα το τ πντα ν πσι πληρουμνου». Συνεπς εναι δύνατος παρξις τεροδόξου κκλησίας, πως εναι δύνατος παρξις τεροδόξου Χριστο. Εναι παραλογισμός νά χεται ληθείας ταυτόχρονα πίστις, πού τό στόμα το π. Παύλου, ερός Χρυσόστομος, μς παραδίδει τι «ν τ δει οκ στι μετάνοια», σχολιάζοντας τήν παραβολή το πλουσίου καί το Λαζάρου, καί παρξις νός λλου σώματος Χριστο μέ κεφαλή τόν διο, πού διδάσκει κριβς τά ντίθετα, πως τς δικς Σας Μονοφυσιτικς Κοπτικς Κοινότητος τς Παπικς Κοινωνίας, ποία στήν κατήχησή της, κδ. Βατικανο-Κάκτου 1996, στήν σελ. 332, μέ τίτλο « τελικός ξαγνισμός τό καθαρτήριο», μς λέγει τι «σοι πεθαίνουν χωρίς νά χουν ξαγνιστε ποβάλλονται μετά τόν θανατό τους σέ ναν ξαγνισμό, γιά νά εσέλθουν στήν χαρά το ορανο. Ατόν τόν τελικό ξαγνισμό κκλησία τόν νομάζει καθαρτήριο».
κλαμπρότατε,
αρεση το Μονοφυσιτισμο θεσε κα θτει κόμη κα σμερα τήν ρθδοξη πστη κα τήν σωτηρα το νθρώπου σ κνδυνο. σες, ο αρετικο Μονοφυστες, πρεσβεετε τι Χριστς, μετ τήν νανθρπησ Του, δηλ. μετ τήν νωση τν δο τελεων φσεν Του (θεας κα νθρωπνης) στ να πρσωπ Του, εχε μνο μα φση, τήν θεα, ποα πορρφησε τήν νθρπινη φση το Χριστο κα κυριρχησε π'ατς.
Ο γιοι Πατρες, μως, τς γας κα Οκουμενικς Δ΄ Συνδου, (πως ο γιοι Φλαβιανός Κων/λεως, Προτέριος λεξανδρείας, νατόλιος κ..), ποα συνεκλθη στ Χαλκηδνα τς Βιθυνας τό 451 μ.Χ. κατεδκασαν τήν μεγλη αρεσή σας το Μονοφυσιτισμο κα τούς μονοφυστες αρεσιρχες σας Ετυχ, Δισκορο κα Σεβρο, κα δογμτισαν τι ο δο τλειες φσεις το Χριστο (θεα κα νθρπινη), μετ τήν νωσή τους στ να πρσωπο το Θεο Λγου, παρμειναν μεταξ τους νωμνες συγχτως, διαιρτως, τρπτως κα χωρστως. Δν πρξε καμμα πορρφηση προσχρηση σγχυση διαρεση τροπ τν δο φσεων, λλ παρμειναν κα ο δο κραιες, διατηρντας κθε μα τ διατερα χαρακτηριστικ της γνωρσματα κα παραμνοντας στ ρι της. Δηλ. ο δο τλειες φσεις νώθηκαν στν μα πσταση το Θεο Λγου. πομνως, τό ρθδοξο εναι ν κνουμε λγο γι δυοφυσιτισμ, δηλ. γι δο τλειες φσεις μετ τήν νωση, κα χι γι μονοφυσιτισμ, δηλ. γι μα φση, κα συγκεκριμνα τήν θεα, μετ τήν νωση, πως κάνετε σες[4].
Σμφωνα μ τόν Καθηγούμενο τς ερς Μονς σίου Γρηγορίου γίου ρους, Πανοσιολογιώτατο ρχιμανδρίτη κυρό Γεργιο Γρηγοριάτη (Καψνη), «ντιχαλκηδνιοι Μονοφυστες νομζονται ο Χριστιανο, ο ποοι δν δχθησαν τήν Δ΄ κα τς πμενες Οκουμενικς Συνδους, πεκπησαν π τήν κκλησα κα σχημτισαν τς μονοφυσιτικς «κκλησες» τς νατολς, δηλ. τν Κοπτν τς Αγπτου, τν Αθιπων, τν ρμενων, τν Συροϊακωβιτν κα τν νδν το Μαλαμπρ»[5].  
Μονοφυσιτισμς σας δημιουργθηκε π τήν λανθασμνη ρμηνεα τς Χριστολογας το γου Κυρλλου λεξανδρεας. καθ'πστασιν νωση τν δο φσεων στ πρσωπο το Λγου δηλνεται, κατά τόν γιο Κριλλο, σαφστατα μ τή φρση «μα φσις το Θεο Λγου σεσαρκωμνη». φρση ατ το γου Κυρλλου δν νοεται μονοφυσιτικ, πως τήν ννοετε σες, διτι τό «μα φσις» ναφρεται στν θεα φση το Λγου, ν τό «σεσαρκωμνη» ναφρεται στν νθρπινη φση Του. τσι, ν μ τήν φρση ατ δηλνεται κεραιτητα τς νθρωπνης φσες Του, τονζεται παρλληλα πραγματικτητα κα ντητα το προσπου Του. μφαση μλιστα ατ, πο δνει γιος Κύριλλος στήν νότητα το προσώπου το Χριστο καί τήν ταυτότητά του μέ τόν Θεό Λόγο («να καί τόν ατόν») μετά τήν νωση τν δύο φύσεων, ποτελε τό κυριότερο χαρακτηριστικό γνώρισμα τς χριστολογίας του[6].  
Ο δρυτς τς αρσεως το Μονοφυσιτισμο, τούς ποίους σες τιμτε ς «γίους», ρμνευσαν μονοφυσιτικς τήν παραπνω φρση το γου Κυρλλου ποος τήν χρησιμοποίησε ς φράσι το Μεγάλου θανασίου ν νκει ες τόν αρεσιάρχη πολλινάριο Λαοδικείας τόν καταδικασθέντα πό τς γίας Β΄ Οκουμενικς Συνόδου, γεγονός πού πέδειξαν ο Λεόντιος Βυζάντιος καί ωάννης Σκυθοπολίτης (Λεοντίου εροσολύμων PG 86,1865) στν προσπθεια ντιδρσες τους στν αρεση το Νεστοριανισμο. δυστυχς ρχιμανδρτης Ετυχς δδασκε τι στν Χριστ δν πρχουν πλον, μετ τήν νανθρπηση, δο φσεις, λλ μνο θεα, πο προλθε οσιαστικ μετ π τή σγκραση τν δο φσεων[7]. Εναι χαρακτηριστική αρετικ δλωση το Ετυχος «δο φσεις πρ τς νσεως, μα φσις μετ τν νωσιν». Δισκορος πατριρχης λεξανδρεας δν εχε ρθδοξη Χριστολογα, πειδ κφραση «κ δο φσεων», πο ποστριζε, δν εναι δογματικς σοδναμη μ τήν κφραση «ν δο φσεσιν». κφραση «κ δο φσεων», ν κα ρθδοξη καθ'αυτ, χωρς τήν κφραση «ν δο φσεσιν», δν ξασφαλζει π τήν κτροπ το χριστολογικο φρονματος στή σεβηριαν Χριστολογα. Δισκορος ποκατστησε τόν Ετυχή στ ληστρικ σνοδο το 449, πειδ μφορονταν π τήν μονοφυσιτικ Χριστολογα κα χι τήν Χριστολογα το γου Κυρλλου. Δικαως καθαιρθηκε π τήν Δ΄ γα κα Οκουμενικ Σνοδο, πειδ κλθηκε τρες φορς κα δν προσλθε. λλ, κα ν προσερχταν, πλι θ καταδικαζταν ς αρετικς, πειδ ρνονταν τήν κθεση Πστεως τν Διαλλαγν. Γι’ατ λλωστε τόν ναθεμτισαν Δ΄ κα λες ο μεταγενστερες γιες κα Οκουμενικς Σνοδοι. μεταγενστερη παρδοση τς κκλησας κα τά στορικοδογματικ δεδομνα τς ποχς του μαρτυρον γι τό μονοφυσιτικ φρνημα το Διοσκρου κα τόν καταδικζουν ς μφρονα κα περασπιστ το Ετυχος[8]. Σεβρος μιλε γι μα σνθετη φση, ποα, μ τήν φαντασα το νο, μπορε ν ναλυθε σ δο φσεις. π τήν ννοια ατ λεγμενος δυοφυσιτισμς το Σεβρου εναι φανταστικς καί πινημα, κα δν συνιστ δο πραγματικς φσεις. πδειξη το γεγοντος εναι σχυρισμς το Σεβρου τι στν Χριστ πρχει μα σνθετη φυσικ νεργητικ κνηση (μονοενεργητισμς), νλογη πρς τήν σνθετη φση[9].
πομνως, « διαφορ μν τν ρθοδόξων μ’σς τούς ντιχαλκηδονους φορ ατ τ Πανγιο Πρσωπο το Κυρου κα Θεο κα Σωτρος μας ησο Χριστο. Ο γιοι κα Θεοφροι Πατρες μας, π τν Δ΄ γα κα Οκουμενικ Σνοδο κα ντεθεν πεσμαναν τι, χι μνο Ετυχής, λλ κα Σεβρος κα Δισκορος, δν εχαν ρθ πστη περ το Προσπου το νανθρωπσαντος Λγου κα τν δο ν Ατ τελεων φσεων, τς θεας κα τς νθρωπνης. Κα κμη τι συνχεαν τς φσεις, πρεσβεοντες τι Θενθρωπος δν εναι Λγος το Θεο, τό δετερο Πρσωπο τς Παναγας Τριδος, τό ποο προσλαβε τήν νθρπινη φση κα τήν νωσε ν τ ϊδ ποστσει Του μ τήν θεα φση, λλ κποια λλη θεανθρπινη παρξις, ποία προλθε π τήν νωση τν δο φσεων»[10].
προκάτοχός Σας Σενοντα, πολλς αρσεις πωλεας εσγαγε στν Κοπτικ Κοιντητα. Μελετώντας κανείς τό βιβλίο του « φύσις το Χριστο. Θεότητα το Χριστο»[11], διαπιστώνει τι υοθετε τν αρετικ παπικ θεωρα το μεσαωνα περ κανοποισεως τς θεας δικαιοσνης κα ρνεται κατηγορηματικς τήν πατερικ διδασκαλα τς κατ χάριν θεσεως το νθρπου, ς μα π τς σωτηριολογικς συνπειες τς νανθρωπσεως το Θεο Λγου. Ο Κπτες σμερα μπορε ν κφρζεσθε μ τρπο, πο δνει τήν ντπωση τι «ρθοδοξετε», τι χετε λεκτικ «ρθοδοξα» (Orthodoxie Verbale), λλ στν πσημη διδασκαλα σας πολεμτε μετ μανας τά ρθδοξα δγματα. Τό βασικ ργο το Χριστο, σμφωνα μ τό κρυγμα μν τν Κοπτν, εναι πλς ν ντιπροσωπεει τήν νθρωπτητα μπροστ στν Θε, κα χι ν νσει τους νθρώπους μ τόν Θε. Χριστς, στ γραπτ μν τν Κοπτν, εναι νας προφτης, ποος μεσολαβε στν Θε, λλ δν ννεται διος στν Θεα φση ποστατικ. Ατ φανεται π τήν ρνηση το προκατόχου Σας Σενοντα ν ναγνωρσει τήν πραγματικτητα τς Θεας Εχαριστας. πορρπτει τήν «βυζαντινς κατασκευς κα προελεσεως», πως σχυρζεται, ντίληψη τι κοινωνομε τήν Θεότητα, κα δν μπορε ν διακρνει τήν θεωμνη νθρπινη φση π τήν θεα φση το Χριστο, ποα (νθρπινη φση) νθηκε μ τήν θεα φση. Ατ ξηγε κα τό γιατ σες ο Κπτες, νευ ξαιρσεων, ρνεσθε τήν κατ χριν θωση το νθρπου, λλ κα κθε ππειρα γιασμο. μες, μως, ο ρθδοξοι, στν Θεα Εχαριστα δν κοινωνομε τήν οσα το Θεο, λλ μεταλαμβάνουμε τό Τμιο Σμα κα τό Τμιο Αμα το Χριστο, τ ποα νθηκαν μ τήν Θεα Φση συγχτως, τρπτως, διαιρτως κα χωρστως, σμφωνα μ τον ρο τς Χαλκηδνας.
Κπτης «μητροπολτης» Δαμιτας Bishoy, συμπρεδρος τς Μικτς πιτροπς το Θεολογικο διαλγου μεταξ ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων, δημοσευσε στς 30-1-2015, στ πσημο περιοδικ το «Πατριαρχεου» τν Κοπτν « εραποστολή», ρθρο μ ττλο «Διατ πειρασμς»[12], τό ποο μετφρασε π τ ραβικ στ λληνικ π 15 χρνια προϊστμενος τς Κοπτικς Κοιντητος θηνν κα μεταφραστς το Bishoy, σμερα, μως, ρθδοξος ερες, Αδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. θανσιος Χενεν, φημριος το Παλαιο Ναο Μεταμορφσεως το Σωτρος Παλαις Κοκκινις τς καθ’μς ερς Μητροπόλεως.
Στ ρθρο ατ Bishoy ρνεται μ τόν πι κατηγορηματικ τρπο τήν πραγματικτητα τς πρξεως τς νθρωπνης φσεως στ πρσωπο το νανθρωπσαντος Υο κα Λγου το Θεο, κα κατ'πκτασιν ρνεται τό ατεξοσιο στν νθρωπο ησο. Πλον συγκεκριμνα ναρωτιέται : «Ποαν φλειαν δναται ν φρ πειρασμς ες τόν Κύριον ησον Χριστν»; Κα παντ διος: «Διτι γνωρζομεν κ τν προτρων τι Χριστς το πολτως κα νευ οδεμις συζητσεως προορισμένος ν κριθ ξιος ες τήν ξτασιν, ν πιτχ ες τήν δοκιμασαν κα ν νικσ τόν πειρασμν». Bishoy μιλ γι τόν πειρασμ το Χριστο κα φαιρε τραγικς τήν προσωπικ λευθερα το Χριστο ς τελεου νθρπου. Μιλ μ' να προτεσταντικ τρπο γι τόν πλυτο προορισμ το Χριστο κα μ'να κορανικ τρπο γι τό κισμτ, τήν μορα το Χριστο. κακμοιρος Χριστς, στν ντιλψη το Bishoy, δν χει τήν λευθερα ν δεχθε λευθρως τόν πειρασμ, λλ εναι καταδικασμνος, χωρς καμμι συζτηση, ν νικσει. σβσε Bishoy λα τά χωρα τς γας Γραφς, τά ποα μιλον κα περιγρφουν τόν γνα, λλά καί τήν γωνία το Θεανθρπου μπροστ στν φρικτ θνατο το Σταυρο. Κατργησε τήν νθρπινη θληση το Χριστο.
Στ διο ρθρο Bishoy, πως κα Σενοντα, υοθετε τν αρετικ παπικ θεωρα περ  κανοποισεως τς θεας δικαιοσνης. Λει : «Τ δετερον σημεον ερσκεται ες τ ν ποθνσκ π το σταυρο, κπροσωπν τος πντας, ς κπρσωπος λου το νθρωπνου γνους, δι ν κανοποισ πολτως τν πλυτον θεαν δικαιοσνην, οτος στε ν δυνηθ ν ξιλεσ τς μαρτας πντων τν νθρπων, ο ποοι θ τν δεχθον ς λυτρωτν κα σωτρα». Τά παραπάνω σημεία μς παρέχουν τήν δυνατότητα νά μιλομε γιά κλατινισμό ξουνιτισμό τν Κοπτν, τύπου Μαρωνιτν το Λιβάνου.
Περίπου στό διο κλίμα κινήθηκαν καί ο δηλώσεις Σας, κλαμπρότατε, κατά τήν πρόσφατη πίσκεψή Σας στήν κκλησία τς λλάδος (9-12-2016). ναφερθήκατε κτενς στς σχσεις τν δο λαν κα κυρως τν δο «κκλησιν», τονζοντας τι «ο μεταξ τν δο Λαν, λλνων κα Αγυπτων Χριστιανν, θερμο δεσμο δελφοσνης νανενονται στ διβα τν ανων, φο στν Αγυπτο πρχει παλαιθεν λληνικ Κοιντητα, ν κα λλδα σμερα φιλοξενε δελφικ κα μ γπη Χριστο Κπτες Χριστιανος στν θνα»[13]. πσης, σημεισατε μεταξ λλων κα τά ξς : «χομεν κοινν στοραν κα κληρονομαν, καθς πσης γενες κα γενες, α ποαι ζησαν ες τς δο χρας μας, στε α μοιτητες κα τά κοιν μεταξ μας ν εναι πλον πολ περισστερα π τυχν σημεα διαφορς διαφωνας. κ μσης καρδας εχαριστομεν μς, Μακαριτατε, δι τήν πολτιμον μεσολβησν Σας ες τό θμα τς ναγνωρσεως τς Κοπτικς ρθοδξου κκλησας, μο μεθ' τρων ξι Χριστιανικν κκλησιν, π το λληνικο Κοινοβουλου, κατ μνα κτβριον το τους 2014. πσης, εχαριστομεν μς δι τόν νθρωπιστικν σας ρλον ες τήν παροχν βοηθεας πρς πρσφυγας, προερχομνους κ χωρν πολμου κα καταστροφς. Προσθτομεν ες τό σημεον ατ τι θ δνατο κα ν λλδι Κοπτικ ρθδοξος κκλησα ν συμβλει ες τήν παροχν βοηθεας πρς τυχν νους πρσφυγας». Τλος, προσκαλέσατε στν Αγυπτο τόν Μακαριτατο ρχιεπσκοπο θηνν κα πσης λλδος κ. ερνυμο κα το προσφέρατε τήν αρετικ μονοφυσιτικ εκνα τς Φυγς ες Αγυπτον[14].
Θεολογικς Διλογος μεταξ ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων (1964-1971, 1971, 1979, 1985-1993), παραβλποντας τν σαφς αρετικ Χριστολογα τν Μονοφυσιτν, τυπικ λοκληρθηκε μ τήν δημοσευση τν Α΄ κα Β΄ Κοινν Δηλσεων (1989, 1990), μ τς ποες διακηρσσεται τι Χριστολογα μν τν ντιχαλκηδονων εναι οσιαστικ ρθδοξη, παρ τν λεκτικ διαφοροποησή της π κενη τς ρθοδξου κκλησας. π τ βσει ατς τς παραδοχς χει προταθε δυναττητα ν ρθον τά ναθματα, πο ο γιες Οκουμενικς Σνοδοι ξεφνησαν καθ’μν τν ντιχαλκηδονων αρεσιαρχν, φ'σον ποδειχθε τι ο συγκεκριμνοι αρεσιρχες χουν καταδικασθε, χι π αρσει, λλ πειδ προκλεσαν τό ντιχαλκηδνιο σχσμα στν κκλησα (δηλ. γι κανονικος λγους). ποτλεσμα το διαλγου ταν πογραφ πό πλευρς ρθοδξων τν παραδέκτων κα παισχύντων θσεων τς συμφωνας το Σαμπεζ τό 1990 μ’σς τούς Μονοφυστες[15].
Προωθντας ο σημερινοί ρθδοξοι Οκουμενιστς Πατριρχες, ρχιεπσκοποι, Μητροπολτες, πσκοποι κα καδημαϊκο θεολγοι τό σχδιο τς παναιρσεως το διαχριστιανικο οκουμενισμο γι ψευδονωση μ τούς Μονοφυστες χουν προβε σ παρδεκτες κα καταδικαστες π ρθοδξου πλευρς οκουμενιστικς νργειες, πως συγγραφ διδακτορικν διατριβν, μ τς ποες συμπερανεται σφαλμνως τι χριστολογα τν Διοσκρου κα Σεβρου εναι ρθδοξη, ναγνριση ποστολικς διαδοχς, ερωσνης, κκλησιαστικτητος κα μυστηρων μν τν Μονοφυσιτν, ο συμπροσευχς μ’σς τούς Μονοφυστες, συμμετοχ σ μονοφυσιτικές θρησκευτικς κδηλσεις σας, ο κοινς ελογες, νταλλαγ δρων (πως μτρες, ποιμαντορικς ρβδοι, γκλπια, εκόνες), εσοδος μν τν Μονοφυσιτν σ ρθοδξους ναος κα μλιστα στ ερ Βμα, τέλεση δοξολογίας πρός τιμήν σας, προσκύνηση πό σς λειψάνων ρθοδόξων γίων, ναγρευση μν τν Μονοφυσιτν σ πιτίμους διδκτορες[16] κα τλος μετδοση τν χρντων Μυστηρων σ’σς Μονοφυστες[17].
Παραλλήλως, εναι τελεως παρδεκτο ν συμμετχει ρθδοξος κκλησα στν καρικατορα το διαλγου το παμπροτεσταντικο λεγομνου Παγκοσμου Συμβουλου τν «κκλησιν» (Π.Σ.Ε.), πο οσιαστικ εναι Παγκσμιο Συμβολιο τν Αρσεων, καί χι τν κκλησιν, κα Παγκσμιο Συνονθλευμα τν Αρσεων, τήν στιγμ πο τό Π.Σ.Ε., ναγνωρζει σς τούς Μονοφυστες ς ρθοδξους, σς ποκαλε «ρχαες νατολικς ρθδοξες κκλησες», κα παρακθεστε στ τραπζι το διαλγου μαζ μ’μς τούς ρθοδξους ς «ρθδοξοι».
Τό πρόσφατο (11-12-2016) θλιβερό γεγονός τς τρομοκρατικς πιθέσεως το ISIS στ Κάιρο, πού εχε σάν συνέπεια τόν θάνατο 25 θώων πολιτν καί τόν τραυματισμό 49 τόμων δίπλα στήν δρα τς καθ’μς Κοπτικς Κοινότητος[18], φανερώνει χι μόνο τήν ποτυχία τν διεξαγομένων διαθρησκειακν διαλόγων μέ τό σλάμ καί τήν φενάκη περί ερηνικς συνυπάρξεως Χριστιανισμο καί σλάμ, λλά καί τό πραγματικό καί εδεχθές πρόσωπο το σλάμ, τό ποο φαρμόζει παρέγκλιτα, διαίτερα στίς μέρες μας, τήν βασική καί κύρια Κορανική διδασκαλία το ερο πολέμου (τζιχάντ) ναντίον τν πίστων, δηλ. τν μή μουσουλμάνων. Τό σλάμ εναι μοναδική θρησκεία στόν κόσμο, πού στοχοποιε γκληματικά τήν ρνησή της, πού πιβάλλεται μέ τήν βία καί τό γκλημα, πού δέν ναγνωρίζει τήν ατεξούσια καί λευθέρα βούληση τν προσώπων, καί πού, πέραν τς στορικς, χει καί «θεολογική» ρμηνεία γιά τά τρομοκρατικά χτυπήματα και τούς ποκεφαλισμούς, πού διεξάγουν ο σλαμιστές-Τζιχαντιστές το ISIS νά τόν κόσμο. Τά «ερά κίνητρα» τν κτελεστν δράζονται στό σλαμικό κοσμοείδωλο. Διότι, σλάμ σημανει ποταγή.
μως, κλαμπρότατε, ν ξετάσει κανείς ες βάθος τά πράγματα, θά δε οσιαστικά τι, νάμεσα στίς λλες ατίες, καί αρεση το Μονοφυσιτισμο, στήν ποία σες καί ο πατέρες σας πιστεύετε, εθύνεται γιά τήν ξάπλωση το σλάμ καί γιά τά πολυώδυνα βάσανα τν πολυνέκρων πιθέσεων. Διότι, ς γνωστόν, ο διδαχές τς λαοπλάνου θρησκείας το σλάμ ποτελον να συμπίλημα διαφόρων νθρωποπαθν αρετικν θρησκευτικν παραδοχν (π.χ. Εδωλολατρεία, Ζωροαστρισμός, Μανιχαϊσμός, Γνωστικισμός, ρειανισμός, Νεστοριανισμός, φθαρτοδοκητισμός, Εκονομαχία) μεταξύ τν ποίων κύρια θέση κατέχει καί αρεσή σας, κλαμπρότατε, το Μονοφυσιτισμο. ν, σες καί ο πατέρες σας, κλαμπρότατε, δέν στρεβλώνατε τήν Χριστολογία τς Δ΄ γίας καί Οκουμενικς Συνόδου καί δέν ναπτύσατε τήν αρεσή σας το Μονοφυσιτισμο δογματίζουσα τόν Θεόν ς πρόσιτον καί μή οσιαστικς νανθρωπίσαντα φο Χριστός δέν εχε νθρώπινη θέλησι καί νέργεια τόν 5ο αἰῶνα, οτε καί ψευδοπροφήτης Μωάμεθ, δύο αἰῶνες μετά πό Σς, τόν 7ο δηλ. αἰῶνα, θά δανείζονταν τήν αρετική διδασκαλία σας, οτε θά καθιέρωνε τά «γέλωτος ξια» θεσπίσματα το νιέρου Κορανίου, που παρουσιάζεται Θεός ς μέθεκτος πό τόν νθρωπο κατά τίς νέργειές του, ποος φείλει μόνον νά ποταγε σέ Ατόν καί τό ποο, μέ τίς ψευδολογίες του, πιδιώκει νά νατρέψει τό σωτηριδες ργο το Θεο Λόγου, το ληθινο Μεσσία. πομένως, κλαμπρότατε, Χριστολογική Σας αρεση ποτελε παρχή καί ρίζα το σλάμ, ποθάλπει τό σλάμ καί φέρει τεράστιες εθύνες γιά τήν ξάπλωσή του. Τό σλάμ εναι τέκνο καί συνέχεια το Μονοφυσιτισμο.
Πιστεύουμε, πίσης, τι γιος Τριαδικός Θεός χρησιμοποιε τό λλόθρησκο σλάμ ς σχατο παιδαγωγικό μέσο τιμωρίας, ξαιτίας τς ποστασίας πό τήν ρθόδοξη πίστη, καί ς φύπνιση γιά τόν γκεντρισμό στήν ρθόδοξη κκλησία Του. 
μες, μως, ο ρθόδοξοι, ντιθέτως μέ τήν πικρατούσα παναιρετική συγκρητιστική οκουμενιστική τακτική, «μετ τν γίων Πατρων κα τν Συνδων πορρί­πτουμε κα ναθεματζουμε λες τς αρσεις, πο παρουσιάσθηκαν κατ τήν στορικ διαδρομ τς κκλησας. π τς παλαις αρσεις, πο πιβινουν μχρι σμερα, κατα­δικάζουμε τόν Μονοφυσιτισμ, τόν κραο το Ετυχος κα τόν μετριοπαθ το Σεβρου κα Διοσκρου, σύμφω­να μ τς ποφσεις τς Δ' ν Χαλκηδνι Οκουμενικς Συνδου κα τήν χριστολογικ διδασκαλα μεγλων γίων Πατρων κα Διδασκλων, πως το γου Μαξμου το μολογητο, το γίου ωννου Δαμασκηνο, το Με­γάλου Φωτίου κα τν μνων τς λατρείας»[19]. πίσης, «ποκηρύττουμε κα πορρίπτουμε δημσια τν συγκατάθεση τν Τοπικν ρθοδόξων κκλησιν στν διάλογο το Chambesy, βάσει το ποίου ο ντιχαλκηδόνιοι αρετικοί, ο μονοφυσίτες, ο λεγόμενοι μιαφυσίτες, διάδοχοι τς αρέσεως το Σεβήρου ντιοχείας, ναγνωρίζονται ς ρθόδοξοι»[20].
Γι ν γνει μα συνεπς πρς τήν ρθδοξη κκλησιολογα νωση μν τν ντιχαλκηδονων μ τήν ρθδοξη κκλησα, θά πρπει σες ο Μονοφυστες ν ποδεχθετε τς Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄ καί Θ΄ γιες καί Οκουμενικές Συνόδους μ ,τι ατ ποδοχ συνεπγεται˙ ν ποκηρξετε δηλ. τήν σεβηριαν Χριστολογα σας, ν ποδεχθετε τς καταδκες, πο χουν πιβληθε στος αρεσιρχες Δισκορο, Σεβρο, Ετυχή, άκωβο ρμένιο τόν Ζάνζαλο, κα ν διακψετε τήν κκλησιαστικ κοινωνα μ σους παραμνουν στ ντιχαλκηδνια φρονματ τους (Ετυχιανιστές, ακωβίτες, ρτζιβουρίτες). Ατ τακτικ εναι σμφωνη μ τήν μπειρα τς κκλησας π τς νωτικς προσπθειες, πο πτυχαν, κα π κενες, πο καρποφρησαν τήν ληθιν ντητα, πως π γου Φωτου. μεθδευση, πο θ παρακμψει τς νωτρω στοιχειδεις παιτσεις, δθεν ς οκονομα, θ ζημισει τήν κκλησα.
κλαμπρότατε,
μες, ο ρθόδοξοι, θέλουμε τήν νωση καί εχόμαστε διαρκς «πέρ τς τν πάντων (νθρώπων) νώσεως» μέ τήν Μία, γία, Καθολική καί ποστολική ρθόδοξη κκλησία. Οσιαστικά τήν μποδίζετε σες, ο Κόπτες, καί ο κ τν ρθοδόξων Οκουμενιστές. μες, ο ρθόδοξοι, εμαστε ο κατ’ξοχήν νωτικοί, ν σες, ο Κόπτες, ο νθενωτικοί. ν δέν μετανοήσετε δ, στήν πρόσκαιρη ζωή, θά μετανοήσετε στόν δη, που, μως, «οκ στι μετάνοια»! μες, ο ρθόδοξοι λληνες, θέλουμε τήν νωση, πως τήν ρίζει Χριστός, ν σες, ο Κόπτες, τήν θέλετε, πως τήν ρίζετε, σες, κλαμπρότατε. άν σες, κλαμπρότατε, σασταν σύμφωνος μέ τόν Χριστό, μήν μφιβάλλετε τι κι μες ο ρθόδοξοι, πού κατέχουμε τήν ρθή πίστη το Χριστο, θά δεχόμασταν τήν νωση. φόσον, μως, σες, κλαμπρότατε, δέν συμφωνετε μέ τόν Χριστό, δέν εναι ποτέ δυνατόν νά συμφωνήσουμε μ’σς. Πς εναι δυνατόν, κλαμπρότατε, νά δεχθομε νωση, φόσον σες καί ο Κόπτες εστε σύμφωνοι καί ντίθετοι στή διδασκαλία το Εαγγελίου το Σωτρος μς ησο Χριστο καί τν γίων ποστόλων; Πς εναι δυνατόν νά δεχτομε νωση μ’ σς, πού μιλτε, φρονετε καί νεργετε ναντίον το Θεο, ναντίον τν Πατερικν Παραδόσεων;
φ’σον, λοιπόν, σες, κλαμπρότατε, παραμένετε μετανόητος καί μμένετε ωσφορικς στίς αρέσεις Σας, φείλουμε νά διακόψουμε κάθε σχέση μαζί Σας καί καθένας νά πορευθε τόν δρόμο του.
θεοκήρυκας πόστολος Παλος γράφει : «Νά εστε σταθεροί καί νά μένετε πιστοί στίς διδασκαλίες, πού σς παραδώσαμε ετε προφορικά ετε μέ πιστολή μας»[21]. Καί πάλι : «λλά κι ν μες κόμη κι νας γγελος πό τόν ορανό σς κηρύξει να εαγγέλιο διαφορετικό πό τό εαγγέλιο, πού σς κηρύξαμε, νά εναι νάθεμα»[22]! Τό διο λέει καί θεοφόρος γνάτιος : «ποιος μιλάει κάνει νάντια σ' ατά, πού διαταχτήκαμε, κι ν κόμη εναι ξιόπιστος νθρωπος, κι ν νηστεύει, κι ν ζε στήν παρθενία, κι ν κάνει θαυμαστά σημεα, νά τόν βλέπεις σάν λύκο μέ προβειά προβάτου, πού τοιμάζει μέ τά ργα του τή φθορά τν προβάτων». λλά καί Ζ' γία καί Οκουμενική Σύνοδος ρίζει : «Τρες φορές ναθεματίζουμε λες τίς καινοτομίες, πού γιναν, καί πού μέλλουν νά γίνουν, νάντια στήν κκλησιαστική Παράδοση καί στή διδασκαλία καί στό παράδειγμα τν γίων καί ειμνήστων Πατέρων»[23]. πίσης, σοφός Βρυέννιος λέει : «ν κάποιος σαλεύει κάτι πό τίς διδασκαλίες τν θεοφόρων Πατέρων, ατό νά μήν τό πομε κατ' οκονομία παρέκκλιση, λλά παράβαση καί προδοσία τς πίστης καί σέβεια πρός τό Θεό».
Θεός μς δωσε τήν πρώτη ντολή τς γάπης. Μς δίδαξε, μως, τήν γάπη τήν ληθινή, χι τήν ψεύτικη. Τήν γάπη, χι μέ τά χείλη καί τό στόμα, λλά τήν γάπη μέ λη μας τήν ψυχή καί τήν καρδιά. χι τήν γάπη τήν πιφανειακή, λλά τήν σωτερική. Κύριος μς δίδαξε τήν ληθινή γάπη, λλά συγχρόνως μς δίδαξε καί μς παρήγγειλε, γιά νά μς προφυλάξει, νά προσέχουμε πό τούς ψευδοπροφτες, τούς ψευδόχριστους, τούς ψευδοδιδασκάλους, τούς λυκοποιμένες, τούς λύκους, τούς σκύλους, τούς ποκριτές, ρχιερες, ερες, γραμματες καί φαρισαίους, μεταξύ τν ποίων εστε κι σες, κλαμπρότατε. Ατούς Κύριος καυτηρίασε μέ τά φοβερά καί φριχτά κενα «οαί», χαρακτηρίζοντάς τους ποκριτές, νοήτους, τυφλούς, δηγούς τυφλν, ρπαγες, δικους, τάφους σβεστωμένους, φίδια, γεννήματα χιδνν. πό τέτοιους νθρώπους μς παρήγγειλε Κύριος νά προσέχουμε, νά μήν τούς πλησιάζουμε, νά μήν χουμε καμιά πικοινωνία. Μόνο νά εχόμαστε νά σς φωτίσει Κύριος νά μετανοήσετε. Πς φέρθηκαν πέναντι σέ τέτοιους νθρώπους σάν σς (λυκοποιμένες, ψευδοδιδασκάλους, ψευδοπροφτες, ψευδόχριστους αρετικούς) ο γιοι Πατέρες; Ατοί, λοιπόν, ο γιοι Πατέρες, ο μιμητές το ρχιποίμενος Χριστο καί διάδοχοι τν Μαθητν του, ο θεοι ποιμένες, πού θυσίασαν τή ζωή τους γιά τά λογικά τους πρόβατα, πού συγκρότησαν τίς σεπτές καί γιες ννέα Οκουμενικές Συνόδους, λους ατούς τούς αρετικούς, πού ναφέραμε, τούς κσφενδόνισαν μέ τή σφενδόνη το γίου Πνεύματος μακρυά πό τό ποίμνιο το Χριστο. Τούς δίωξαν μακρυά καί τούς παρέδωσαν, ς μετανοήτους, στό αώνιο νάθεμα[24].
Μεταξ ρθοδοξίας κα Μονοφυσιτισμο δν μπορε ν πάρξει κανενς εδους συμβιβασμός. Οτε νότητα, οτε πολ περισσότερο νωση. μες λατρεύουμε τν αθεντικό  Θεάνθρωπο Χριστό, ν σες λατρεύετε ναν νοθευμένο καί λλοιωμένο, νύπαρκτο καί νυπόστατο Χριστό, ποος δέν σώζει τόν νθρωπο. μες, ο πραγματικο κα συνεπες ρθόδοξοι σ καμμία περίπτωση κα μ κανένα ντάλλαγμα δν κάνουμε μικτος γάμους, δν συμπεθεριάζουμε μ αρετικος κα πίστους. Τ τέρμα κα σκοπός, πο πιδιώκουμε μες, εναι ορανς κα αώνια μακαριότητα, ν για’ Σς εναι γ κα εδαιμονία πάνω σ ατήν.
Προκειμένου ν πετύχει τ συνοικέσιο, σ να μικτ γάμο, εναι νάγκη κάποιος ν ρνηθε τ πιστεύω κα τς ρχές του, ν ρνηθε τν αυτό του. Κα ατς γι κανένα λόγο δν εναι δυνατν ν εμαστε μες, ο ρθόδοξοι.
μες πειθαρχομε στν θεόπνευστη παραγγελία το π. Παύλου : «Μ γίνεσθε τεροζυγοντες πίστοις... τίς κοινωνία φωτ πρς σκότος; Τίς δ συμφώνησις Χριστ πρς Βελίαλ; τίς μερς πιστ μετ πίστου; τίς δ συγκατάθεσις να Θεο μετ εδώλων;... ξέλθετε κ μέσου ατν κα φορίσθητε κα καθάρτου μ πτεσθε»[25].
άν, σες, κλαμπρότατε, θέλετε νωση, νά ναγνωρίσετε καί νά μολογήσετε λες τίς πλάνες, αρέσεις καί καινοτομίες, τίς ποες εσήγαγαν, π' ρχς ο κατά καιρούς ρχηγοί σας, ποσχισθέντες πό τήν ρθόδοξη κκλησία, νά μετανοήσετε, νά κλάψετε πικρς, νά ταπεινωθετε, νά κατηχηθετε καί νά βαπτισθετε ρθόδοξα καί τότε θά εστε ποδεκτός. άν δέν ποβάλλετε τήν περηφάνεια καί άν δέν ταπεινωθετε, μιμούμενος τόν Κύριο, χι μόνο δέν θά πετύχετε, λλά θά αξήσετε τήν διαίρεση καί θά προξενήσετε μεγάλα σκάνδαλα, ταραχές, συγχύσεις, μεγάλη βλάβη καί ζημιά στό ποίμνιο. άν μιμηθετε τόν Κύριο καί ταπεινωθετε, θά πετύχετε τήν νωση, θά φελήσετε τόν αυτό Σας καί τό ποίμνιο καί θά δοξασθε καί πό’ Σας, πως δοξάσθηκε καί πό τούς γίους ποστόλους τό νομα το Ορανίου Πατρός, πειδή «Κύριος περηφάνοις ντιτάσσεται, ταπεινος δέ δίδωσι χάριν», καί «πς ψν αυτόν ταπεινωθήσεται, δέ ταπεινν αυτόν ψωθήσεται»[26].
πειδή, λοιπόν, κλαμπρότατε, θάνατος εναι δηλος και πειδή, σύμφωνα μέ τόν Ευαγγελικό λόγο, «οκ οδατε τήν ραν οδέ τήν στιγμήν το θανάτου», ξαιτίας ατο Σς προτρέπουμε, Σς συμβουλεύουμε καί Σς παρακαλομε, ς σχατο μέλος το Παναγίου καί Παναχράντου Σώματος το Χριστο καί δή ς ρθόδοξος πίσκοπος, νά σπεύσετε νά πανέλθετε στούς κόλπους τς ρθοδόξου κκλησίας, προτο λθει τό τέλος. γιος Τριαδικός Θεός Σς δέχεται μέ νοικτές γκάλες! Χαρά θά γίνει καί στή γ πό τούς ρθς φρονοντας δελφούς, χαρά θά γίνει καί στούς Ορανούς πό τούς γγέλους γιά τήν πιστροφή Σας! Δράμετε καί προφθάστε νά εσέλθετε στόν θεο νυμφνα πρίν κλείσει θύρα, πειδή, σύμφωνα μέ τόν γιο Κύριλλο, σοι μιάνθηκαν μέ αρεση, θά στερηθον το νδύματος τς φθαρσίας.
Εχόμαστε κτιστος Θεία Χάρις το Παναγίου Πνεύματος νά φωτίσει τόν νο Σας, νά Σς νισχύσει καί νά Σς νδυναμώσει, γιά νά ποτινάξετε καί νά ποσκορακίσετε τόν πνο τς πλάνης, τς αρέσεως καί τς ραθυμίας καί νά προσέλθετε στίς γκάλες τς ρθοδόξου κκλησίας.
Μετά τιμς
+ Πειραις ΣΕΡΑΦΕΙΜ




[1] Α΄ Τιμ. 2, 4.
[2] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, ἐκδ. Β. Ρηγπουλος, Θεσ/κη 2003, σσ. 533-535.
[3] Ο Κόπτης Πατριάρχης στην Ιερά Σύνοδο, 9-12-2016, http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/11909-o-koptis-patriarxis-stin-iera-sunodo
[4] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδλιον, σσ. 180-185.
[5] Εἶναι οἱ Ἀντιχαλκηδόνοι ὀρθόδοξοι; Κείμενα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί ἄλλων ἁγιορειτῶν Πατέρων περί τοῦ διαλόγου Ὀρθοδόξων καί Ἀντιχαλκηδονίων (Μονοφυσιτῶν), ἔκδ. Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορου, Ἅγιον Ὄρος 1995, σ. 9, βλ. καί ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Ἡ «Ὀρθοδοξία» τῶν Ἀντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτῶν, Θεσ/κη 1994.
[6] ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΤΖΕΛΟΣ, Ἰστορία τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας καί πνευματικτητας, ἔκδ. Ὑπηρεσία Δημοσιευμάτων ΑΠΘ, Θεσ/κη 2000-2001, σσ. 74-75.
[7] Ὅ.π., σσ. 84-85.
[8] Διόσκορος και Σεβήρος˙ οἱ Ἀντιχαλκηδόνιοι αἱρεσιάρχαι. Κριτική δύο διδακτορικῶν διατριβῶν, ἔκδ. Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου, Ἅγιον Ὄρος 2003, σ. 94.
[9] Ὅ.π., σ. 216.
[10] Εἶναι οἱ Ἀντιχαλκηδόνοι ὀρθόδοξοι;…, σ. 10.
[11] ΣΕΝΟΥΝΤΑ Γ΄, Πατριάρχης Κοπτοορθόδοξης Ἐκκλησίας Ἀλεξάνδρειας τῆς Αἰγύπτου, Ἡ φύσις τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Θεότητα τοῦ Χριστοῦ, ἐκδ. Ἁρμς 1996.
[12] www.alkerazamagazine.com
[13] Ὁ Πατριάρχης τῶν Κοπτῶν τῆς Αἰγύπτου στόν Μ.Κ.Ο. ''Ἀποστολή'', 8-12-2016, http://www.romfea.gr/diafora/11895-o-patriarxis-ton-kopton-tis-aiguptou-stin-mko-apostoli
[14] Ὁ Κόπτης Πατριάρχης στήν Ἱερά Σύνοδο, 9-12-2016, http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/11909-o-koptis-patriarxis-stin-iera-sunodo
[15] 26-11-2013 Ἡ συμφωνία τῆς ντροπῆς στό Σαμπεζύ τῆς Ἐλβετίας Οἰκουμενιστῶν Ὀρθοδόξων καί αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν, http://entoytwnika1.blogspot.gr/2013/11/blog-post_5337.html
[16] Ἅγιον Ὄρος˙ Διαχρονικ μαρτυρα στος ἀγῶνες ὑπρ τῆς Πστεως, ἔκδ. Ἁγιορειτῶν Πατρων, Ἅγιον Ὄρος 2014, σσ. 96-103.
[17] Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware : Ὁ πρῶτος ἐπσκοπος πο ἔδωσε τ Ἄχραντα Μυστήρια εἰς τούς αἱρετικωτάτους Κόπτας!!! 30-5-2015 http://katanixis.blogspot.gr/2015/05/ware.html
[18] http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/753403/epithesi-aigyptos-se-triimero-penthos-i-xora-meta-to-aimatiro-xtypima-se-xristianiko-nao, http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/753411/aigyptos-martyria-sok-pantoy-ypirxan-ptomata-sklhres-eikones
[19]ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Ἀπρίλιος 2009, http://www.impantokratoros.gr/B742476A.el.aspx
[20] ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Νέα Ὁμολογία Πίστεως κατά τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, 23-5-2015, http://www.impantokratoros.gr/46A08503.el.aspx, http://www.impantokratoros.gr/dat/storage/dat/C5E5C0FD/nea_omologia_pisteos.pdf
[21] Β΄ Θεσ. 2, 15.
[22] Γαλ. 1, 8.
[23] Συνοδικό τῆς Ζ' Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνό­δου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιο, Κυριακή Ὀρθοδοξίας.
[24] ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ, Διδαχές πατρικές καί θαυμαστά γεγονότα τοῦ γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου, ἐκδ. Ὀρθόδοξη Κυψέλη,  σσ. 103-111, http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=984.
[25] Β´ Κορ. 6, 14-17, Ὀρθόδοξος Τύπος, 19-10-2012, http://aktines.blogspot.gr/2012/10/blog-post_282.html.
[26] Λκ. 18, 14, http://www.impantokratoros.gr/C140A962.el.aspx

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)